Producent

Wśród wielu gatunków nasion cebuli w naszym sklepie wyróżnić można cebule żółte, czerwone, białe i siedmiolatki. Wśród cebul żółtych wyróżniamy Cebulę Wolską, która posiada niezwykle aromatyczny i wyrazisty smak. To odmiana późna i bardzo plenna o dużej trwałości w przechowywaniu. Cebula Sochaczewska to kolejna odmiana cebuli żółtej. To niezwykle plenny rodzaj cebuli późnej o wyrównamy wzroście. Jest jedną z najstarszych i najbardziej uniwersalnych odmian cebuli, dlatego jej nasiona są chętnie wybierane przez wielu hodowców. Kolejną odmianą jest Polanowska, która posiada dość długi okres wegetacji i tworzy cebulę o dość kulistym kształcie, o wadze około 100-150 gramów. Gwarantuje wysokie plony. Idealną żółtą odmianą do przechowywania jest odmiana Efekt. Jej zgrubienia są smaczne nawet w czerwcu. Cebula Efekt tworzy zgrubienia o masie od 70 do 90 gramów. Cebula Majka to wysoko plenna i wczesna odmiana o regularnych kształtach. Ich masa wynosi od 90 do 130 gramów. Dla fanów innych kształtów cebuli polecamy odmianę Soplica o wydłużonym kształcie. Jest to odmiana wysoka plenna o rewelacyjnej jakości. Bila jest cebulą do długiego przechowywania, wysoko plenna o dość dużych cebulach. Z jej cebul możliwe będzie korzystanie przez całą zimę. Tworzy zgrubienia o masie ok. 100 gramów. Kolejną odmianą żółtą o dużych rozmiarach jest Globo, która jest idealną propozycją do sałatek ze względu na swój delikatny smak. Nasiona Cebuli Kristine również zasługują na zainteresowanie. Odmiana ta uznawana jest za jedną z najplenniejszych odmian cebuli żółtej wysokiej jakości. Inną równie cenioną odmianą żółtej cebuli jest Exhibition, której cebulę potrafią osiągnąć wagę nawet dwóch kilogramów! Wyróżnia się długim okresem wegetacji i bardzo łagodnym smakiem.

Spośród czerwonych odmian nasion cebuli wyróżniamy Karmen o dość ciekawym słodko-ostrym smaku i twardym oraz soczystym miąższu. Cebula Wenta jest odmianą średnio-późną o fioletowo białym miąższu. Na uwagę wśród cebul czerwonych zasługuje również Scarlet, bardzo plenna i średnio późna odmiana o kulistych i lekko spłaszczonych cebulach.

Odmiany białe to Finezja, jedna z najnowszych odmian o wyrównanych wielkościach i łagodnym smaku. Nadaje się do długiego przechowywania. Alibaba to kolejna biała odmiana o równie łagodnym smaku, która jest częstym składnikiem suszu i mrożonek. Wyróżnia się kulistym kształtem i masą od 80 do 100 gramów.

Cebule siedmiolatki to odmiana Kroll to bardzo łagodny i soczysty szczypior o dużej odporności na niskie temperatury. Cebula Wita to delikatny smak i niezwykle zielony szczypior. Odmiana Bajkał jest bardzo trwała i łatwa w uprawie, co ważne nie tworzy cebuli, lecz charakterystyczne zgrubienie. Wyróżnia się jędrnymi, soczystymi i łagodnymi w smaku zgrubieniami. Jedną z najciekawszych odmian cebuli siedmiolatki jest Red Toga, która posiada niezwykły czerwony kolor. To nie wymagająca odmiana wieloletnia, niezwykle łatwa w uprawie.

Charakterystyka cebuli

Cebula jest warzywem z rodziny amarylkowatych. Ostry smak cebuli związany jest z dużą zawartością olejku lotnego, składającego się z siarki. Polecana jest do wielu sałatek, surówek i zup, ale także sosów i dań mięsnych. Stosowana jest nie tylko jako popularne warzywo, ale także przyprawa i lekarstwo na wiele dolegliwości. Jej właściwości lecznicze są znane od wieków, dlatego jest to warzywo bardzo chętnie kupowane przez Polaków. Posiada duże ilości witaminy C, A, E i K oraz witamin z grupy B. Dodatkowo w jej składzie można znaleźć również wapń, magnez, żelazo, potas, fosfor, cynk oraz sód. Ma silne działanie bakteriobójcze. Bardzo często wykorzystywana jest podczas leczenia infekcji, w postaci syropu na kaszel czy wąchania zapachu cebuli w celu udrożnienia dróg oddechowych. W medycynie ludowej była jednym z najlepszych lekarstw na szkorbut, ze względu na wysoką zawartość witaminy C. Co istotne, cebula zapobiega zakrzepom, obniża poziom złego cholesterolu i leczy nadciśnienie. Warzywo to rozrzedza również krew i przeciwdziała tworzeniu się zakrzepów. Wykazuje również niesamowite działanie na układ trawienny. Jest szczególnie polecana w leczeniu schorzeń wątroby, pęcherzyka żółciowego i zaparć. Cebula jest idealnym warzywem dla osób leczących cukrzycę, gdyż obniża poziom cukru we krwi. Okazuje się, że warzywo to jest niezawodne w leczeniu trądziku i blizn, poprzez przykładanie rozgotowanej cebuli do ran i przebarwień. Cebulę warto włączyć do swojej diety, w celu regeneracji organizmu po antybiotykoterapii.

Uprawa cebuli

Uprawa cebuli wymaga gleb żyznych i dobrze przepuszczalnych oraz zasobnych w próchnicę. Nie udaje się natomiast na glebach kwaśnych i nadmiernie mokrych. Ważny jest również odczyn gleby, który powinien wynosić od 6,5 do 7 pH. Najlepiej uprawiać ją w drugim roku po oborniku. Cebuli nie powinno się uprawiać w jednym miejscu częściej niż co 4 lata. Nie warto sadzić jej po czosnku, szczypiorku, burakach, ziemniakach, selerze oraz marchwi. Dobrym przedplonem jest fasola szparagowa i ogórki. Bardzo dobrze jest, kiedy obok cebuli rosną warzywa, które stymulują ją do wzrostu np. brukselka, brokuł, kapusta, jarmuż czy kalarepa. Roślina ta nie wymaga ciepłego klimatu, a nawet jest odporna na działanie przymrozków. W początkowej fazie wzrostu najlepsze jest chłodne i wilgotne powietrze z większą ilością deszczu. W okresie tworzenia cebul najlepsze są ciepłe dni i mniej wilgotne. Na etapie dojrzewania, czyli zasychania cebula potrzebuje pogody suchej i ciepłej.

Warzywo to uprawia się z rozsady, dymki lub bezpośredniego siewu do gruntu. Nasiona cebuli najlepiej sadzić w miejscach nawożonych obornikiem jesienią w poprzednim roku. Z powodzeniem można zastosować obornik w granulkach, a także kompost. Można nawozić ziemię mieszankami mineralnymi, które zapewnią odpowiednie mikro- i makroelementy potrzebne cebuli do wzrostu. Warto dbać o ciągłe spulchnianie gleby, co uniemożliwia tworzenie się chwastów niekorzystnie wpływających na wzrost cebuli.

Dymka powinna być sadzona w grządkach już na koniec marca z odstępem około 6 cm. Ważne jest niezbyt głębokie sadzenie oraz obciśnięcie cebulki ziemią. Koniecznie należy zwracać uwagę na sposób jej sadzenia, gdyż nie wolno sadzić jej na leżąco czy wierzchołkiem do dołu. Piętka dymki powinna znajdować się na dole, co pozwoli na normalny wzrost rośliny. Rozsadę należy przygotować na koniec lutego. Do inspektu wysiewa się nasiona, które przesadza się do gruntu na koniec kwietnia, co 6-7 cm. Cebulę z nasion wysiewa się do gruntu w połowie kwietnia na głębokość 1-2 cm. Wśród zabiegów pielęgnacyjnych wyróżnić można pielenie, spulchnianie gleby oraz przerywanie zbyt gęsto rosnących cebul.

Szkodniki i choroby cebuli

Cebula tak, jak wiele innych roślin narażona jest na rozwój chorób. Wśród nich wyróżnić możemy:

  • mączniaka rzekomego – najczęściej rozwija się po deszczowej pogodzie, objawia się białym nalotem na dolnej stronie liścia. Na górze przebarwia się plamami. Prowadzi do zasychania liści i pędów, co zmniejsza jakość plonów;

  • alternariozę – pojawia się w wyniku ciepłej i wilgotnej pogody, atakuje poprzez pojawienie się brązowo-fioletowych plam, które zmieniają barwę na brunatno-czarną. Prowadzi do zamierania liści;

  • fuzaryjne gnicie cebuli – choroba, która rozwija się w sytuacji wysokiej wilgotności powietrza i wysokich temperatur. Objawia się poprzez żółknięcie i zwijanie się liści.

Szkodniki:

  • śmietka cebulanka – żywi się nektarem. Prowadzi do więdnięcia, zasychania liści. Larwy uszkadzają także piętkę, gdyż drążą korytarze w cebuli. Szkodniki prowadzą do gnicia cebuli i obniżenia jej jakości;

  • niszczyk zjadliwy – to szkodnik, który prowadzi do zamierania siewek cebuli. Rozluźnia ich tkanki, co sprawia, że liście stają się zniekształcone. Porażone cebule pękają, miękną i gniją.

Zbiór cebuli

Cebula do zbioru jest gotowa w momencie osiągnięcia pożądanej wielkości oraz kiedy jej liście zaczynają usychać i stają się brązowe. Termin jest zależny od odmiany cebuli. Należy ją wykopywać delikatnie, najlepiej widłami. Po wykopaniu powinna on pozostać na zagonie w celu zeschnięcia. Kiedy jednak na dworze panuje deszczowa pogoda, należy cebulę przenieść do suchego i dobrze wentylowanego pomieszczenia. Łuski powinny być jak najlepiej wysuszone, dzięki temu podczas przechowywania nie będą gniły. Najlepiej ułożyć ją na gazetach, papierach lub powiesić na siatkach.