Producent

Termin siewu

Oferta naszego sklepu obejmuje nasiona pietruszki korzeniowej i naciowej. Spośród odmian pietruszki korzeniowej wyróżnić można Pietruszkę Alba. Jest wysoko plenna, a jej kolor prawie biały. Posiada wyrazisty smak i jest niezwykle aromatyczna. Pietruszka Jagieńka osiąga do 22 cm długości i masę do 200 gramów. Jej korzenie są niezwykle jędrne, a skórka kremowa. Kolejną odmianą pietruszki korzeniowej jest Sonata. To odmiana późna, bardzo plenna o długich i stożkowatych korzeniach. Są gładkie, a ich długość to nawet 22 cm. Pietruszka Kinga to odmiana późna przeznaczona na zbiór jesienny, o gładkich i średnio wyrośniętych korzeniach. Posiada zwarty miąższ, niezwykle smaczny i aromatyczny. Pietruszką o krótkim okresie wegetacji jest odmiana Cukrowa o długich (14-17 cm) i niezwykle smacznych korzeniach. Wśród najpopularniejszych odmian należy wyróżnić Pietruszkę Ołomuńcka, która nie ma tendencji do rozwidlania się. Posiada dość regularny kształt i dorodne korzenie. To odmiana późna o wysokiej jakości korzeniach. Poszukując nasion pietruszki odmiany najpóźniejszej, warto postawić na Pietruszkę Halblange Berlińska. To okazałe i bardzo zdrowe korzenie w kolorze kremowobiałym i aromatycznym miąższu. Wśród innych odmian wymienić należy Konikę, która posiada charakterystyczny silny aromat oraz kremowy odcień skóry i osiąga do 15 cm długości. Kolejna odmiana późna to Samba cechuje ją wyjątkowa jakość oraz biała skórka, bez widocznych ordzewień i dość ścisły miąższ. Kolejną odmianą korzeniową jest Osborne, pietruszka średnio późna o długich i nierozwidlonych korzeniach. Wykazuje dużą odproność na trudne warunki atmosferyczne związane z problemami z dostępem do wody. 

Spośród odmian naciowych wyróżnić należy Pietruszkę Festival 68. To nać o niezwykłym aromacie, dość bujna i błyszcząca. Nadaje się zarówno na zbiór wiosenny, letni, jak i jesienny. Na uwagę zasługuje również odmiana Moss Curled 2, ze względu na kępy, które tworzy. Przypominają one gęsty mech, a liście są mocne i dość krępe. Natalka jest kolejną odmianą nasion pietruszki naciowej, która tworzy gładkie i aromatyczne liście w ciemnozielonym kolorze. Wyróżnia się wysoką zawartością olejków eterycznych, stąd rewelacyjny zapach i smak.

Charakterystyka pietruszki

Wyróżniamy pietruszkę korzeniową (część jadalna to korzeń) i naciową (część jadalną stanowi zielona nać). Zarówno liście, jak i korzeń są chętnie wykorzystywane w gastronomii jako niezwykle aromatyczne przyprawy wielu dań, ale także składniki sałatek, zup i wielu innych potraw. Wszystko za sprawą olejków eterycznych, które znajdują się zarówno w pietruszce korzeniowej, jak i naciowej. Część korzeniowa, jak i nać mają różnorodne składniki odżywcze i zdrowotne, jednak to nać posiada większe ilości witamin. Natka pietruszki posiada ogromną ilość witaminy C, która skutecznie poprawia odporność i chroni organizm przed wieloma chorobami. To również bogactwo witaminy A, korzystnie wpływającej na wzrok, witamin z grupy B, flawonoidów chroniących ciało przed nowotworami, olejków eterycznych, aminokwasów, chlorofilu i błonnika. W natce pietruszki znajdziemy także spore ilości żelaza, wapnia, magnezu, cynki, miedzi, potasu, manganu, fosforu, miedzi i sodu. Posiada również właściwości antyseptyczne, poprawia trawienie i działa moczopędnie, dzięki temu zapobiega infekcjom układu moczowego. Natka pietruszki odświeża również oddech, niwelując silny zapach cebuli czy czosnku. Przez wzgląd na to, że wyróżnia się niskim indeksem glikemicznym, poleca się ją dla osób na diecie, diabetyków i borykających się z zaburzeniami metabolizmu.

Z kolei korzeń pietruszki polecany jest na zaburzenia trawienne, gdyż świetnie łagodzi wzdęcia i działa rozkurczowo. Warzywo to jest również moczopędne, dzięki czemu pomaga usuwać toksyny w organizmie. To również wysoka zawartość witaminy A i C oraz minerałów takich jak: żelazo, fosfor, magnez i wapń. Posiada spore ilości potasu, gdyż w 100 gramach możemy znaleźć nawet 560 mg tego składnika. Korzeń pietruszki sprawdzi się w zaburzeniach trawiennych, pomaga obniżyć ciśnienie krwi, zmniejszy ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego oraz przeciwdziała chorobom reumatycznym.

Uprawa pietruszki

Nasiona pietruszki rosną najlepiej na glebie żyznej, próchnicznej i niepodmokłej. Pietruszka ma większe wymagania niż marchew. Warzywo to jest wytrzymałe na niskie temperatury, jednak wymaga stanowiska słonecznego. Najlepiej uprawiać je w 2 roku po oborniku. Pietruszkę korzeniową wysiewa się na koniec marca do połowy kwietnia, w rzędach co 20-30 cm na głębokość około 1,5 cm. Przed siewem warto namoczyć nasiona, dzięki temu szybciej zaczną kiełkować.

Wśród zabiegów pielęgnacyjnych należy wykonywać przerywanie, odchwaszczanie, spulchnianie gleby i podlewanie. Dobrym przedplonem dla pietruszki są zboża, fasola, ogórki i pomidory. W sąsiedztwie powinna rosnąć cebula lub rzodkiewka, gdyż chronią pietruszkę przed szkodnikami. Warto wiedzieć, że odpowiednie sąsiedztwo dla roślin może znacznie zwiększyć plony.

Pietruszkę naciową wysiewa się w lipcu, choć może być uprawiana w domu przez cały rok. Kiedy pietruszka wzejdzie, należy ją przerwać. Przez zimę pozostawia się ją w ziemi, przykrywając słomą, tak aby zabezpieczyć ją przed silnym mrozem. Zarówno pietruszka naciowa, jak i korzeniowa nie powinny być siane po warzywach korzeniowych. Optymalna temperatura wzrostu to 15-18 stopni Celsjusza, jednak kiełkuje już przy 2-3 stopniach.

Szkodniki i choroby pietruszki korzeniowej i naciowej

Pietruszka podobnie jak marchew może być narażona na wiele chorób. Wśród nich należy wskazać alternariozę naci, która pojawia się najczęściej wtedy, kiedy na dworze panuje duża wilgotność powietrza, a podłoże jest zbyt mokre. Najczęściej objawia się ciemnymi plamami i żółknięciem liści. Prowadzi do zasychania naci. Dodatkowo wpływa także na korzenie, które słabiej rosną i gniją. Kolejną chorobą atakującą pietruszkę jest zgnilizna twardzikowa. Objawia się białym nalotem na korzeniach, w którym pojawiają się czarne zarodniki grzyba. Inną równie groźną chorobą często atakującą pietruszkę jest mączniak rzekomy. Często atakuje nać, na której objawia się białymi plamami. Prowadzi do zasychania rośliny i zmniejszenia plonów. Dla hodowli pietruszki zagrożeniem mogą być również szkodniki:

  • połyśnica marchwianka – to lekko żółta larwa, która wgryza się w korzenie, drążąc w nich kanały. Prowadzi do więdnięcia roślin i zmiany ich smaku;

  • guzak północny – nicień, który żeruje w korzeniach pietruszki. Prowadzi do powstawania guzowatych narośli, przez co korzenie rozwidlają się na wszystkie strony.

Aby zapobiegać chorobom i szkodnikom pietruszki ważne są działania profilaktyczne i stała kontrola uprawy. Przed wysiewem nasion pietruszki należy oczyścić pole z chwastów i pozostałości po innych warzywach. Dodatkowo nasiona pietruszki naciowej czy korzeniowej, warto pozyskiwać ze sprawdzonych źródeł. Chore okazy należy szybko usuwać z pola, a do pracy przy warzywach wykorzystywać jedynie odkażone narzędzia, dzięki czemu zapobiegniemy przenoszeniu się groźnych chorób. Należy pamiętać o zasadach płodozmianu. Pietruszkę można sadzić w tym samym miejscu nie częściej jak co 3 lata. Nie powinna być sadzona w miejscach, gdzie rok wcześniej rosły warzywa korzeniowe i selerowate, gdyż istnieje duże ryzyko przenoszenia chorób atakujących te warzywa.

Zbiór pietruszki

Pietruszka korzeniowa powinna być wykopana na koniec października, natomiast nać, która przeznaczona jest na przechowywanie, powinna być ścinana sukcesywnie i ostrożnie, tak aby nie uszkodzić jej korzeni. Następnie może zostać posadzona w domu, w skrzynce z ziemią, co pozwoli na dostarczanie świeżej pietruszki przez cały rok. Korzenie pietruszki (zdrowe i nieuszkodzone) należy przechowywać w drewnianej skrzyni, najlepiej w piwnicy, w temperaturze od 0 do 2 stopni Celsjusza i dużej wilgotności powietrza.